آينده نگري در كشور "دَمغَنيمتِستان"

نگرانم. نه مي خواهم و نه مي توانم جلوي جريان رودخانه را بگيرم. اما مي دانم همرنگ جماعت شدن هميشه هم بهترين راه نيست. عاقبت انديشي، آينده نگري و پرسشگر ي را كنار گذاردن و مانند بسياري ديگر، تن را به امواج خروشان رودخانه سپردن راهي نيست كه منجوق بخواهد برگزيند يا ترويج كند. مي دانم در اين صورت علاوه بر تكه پاره كردن تن، جزئي از يك كل خواهيم بود كه هر آن چه كه در مسير است نابود مي كند. شايد گشودن كانال ها و جريان هاي كوچك بتواند از تلاطم سيل آسا و ويرانگر رودخانه بكاهد. شايد اين كانال هاي كوچك آن سو تر لب هاي تشنه اي را نيز سيراب كنند. اين كار فكر و انديشه اي بسيار عميق و تدبير بسيار مي طلبد. بسيار عميق تر از تهييج ديگران يا تكرار حرف هايي كه مُد روز شده. گشودن كانال هاي مهار كننده و سيراب سازنده، تدبير جمعي و همفكري مي طلبد.

تا زماني كه مردم كشور "دَمغَنيمَتستان" راه مهار رودخانه را نياموزند، براي جلوگيري از خشم او زيبارويشان را در راهش قرباني خواهند كرد.

نمي دانم چه پيش خواهد آمد! اما مطمئنم در دراز مدت تنها چيز مثبتي كه از اين جريانات ممكن است حاصل شود، همين كانال هاست. اگر شما مي خواهيد جزوي از رودخانه خروشان باشيد من يكي جلوي شما را نمي توانم بگيرم. اما مي خواهم بگويم ساختن كانال هم يك راه حل مي تواند باشد. راه حلي كه حداقل ويراني بيشتر به بار نمي آورد. قابل كنترل تر است.