قهرمانان بي نام و نشان

چندي پيش در خبرها خواندم كه در آمريكا مردي بيخانمان جان زني را كه به او حمله شده بود نجات داد. در اثر اين حمله اين مرد به شدت زخمي شد. 25 نفر از كنار او گذشتند بي آن كه به خود زحمت دهند تا آمبولانس خبر كنند.
يك نفر هم ايستاده بود فيلم گرفته بود و رفته بود. گويا جان دادن مرد قهرمان برايش صحنه اي تماشايي بود!
قهرمان، تنها و دلشكسته، در كف خيابان جان سپرد!
وقتي خبر را خواندم شوكه شدم اما واقعيت دارد. جامعه با مرد و زن بي كس بر زمين افتاده خشن رفتار مي كند به خصوص اگر كس و كاري نداشته باشد. از كنارش مي گذرد بي آن كه به ياد آورد او براي دفاع از حقي به كف خيابان افتاد.
تلخ است ولي واقعيت دارد.

آيا دوستان آن مرد قهرمان كه بعداً از خبر آگاه مي شوند پس از اين به ياري قربانيان جنايت خواهند شتافت؟! آيا باز هم جان خود را براي دفاع از كسي به خطر خواهند انداخت. گمان نمي كنم!