۱۳۸۷ شهریور ۲, شنبه

قابل توجه آنان كه دنبال شغل مي گردند

من آگهي استخدامي در دانشگاهي در پاكستان دريافت كرده ام كه گمان مي كنم براي كساني كه در رشته هاي فيزيك رياضي شيمي و يا زيست شناسي دكتري دارند قابل توجه باشد. حقوق آن هم (با توجه به مخارج)نسبتا بالا است و ازقرار معلوم تا سه هزار دلار در ماه مي رسد. براي آنان كه علاقه مند آشنايي با فرهنگ كشورهاي همسايه اند فرصت جالبي بايد باشد. ظاهرا بسيار مايلند از ايران كسي را استخدام كنند. بيش از اين من اطلاعي ندارم. برخي لينك هاي مربوط عبارتند از:
http://sse.lums.edu.pk/ads/physicstoday_facultyad.jpg
http://www.hec.gov.pk/
http://sse.lums.edu.pk
http://sse.lums.edu.pk/jobs.htm.

اين موضوع را به اطلاع دوستان و آشنايان برسانيد. شايد گره از كاركسي بگشايد.

به نظر من اين گونه فرصت ها را بايد جدي گرفت. چه چيزي بهتر از اين: جوانان به كشورهاي همسايه مي روند تا براي آغاز زندگي مستقلشان پس اندازي كنند و افق هاي ديدشان را با ديدن محيطي متفاوت بازتر كنند. نتيجه غير مستقيم پس از چند سال تبادلات فرهنگي و بيشتر شدن همبستگي بين دو ملت خواهد بود بدون اين كه ريخت و پاشي از محل خزانه كشور صورت گرفته باشد. تازه به اين ترتيب ارز هم وارد مملكت مي شود!

۱۳ نظر:

siavash گفت...

سلام
چه جوری می شه برای فیزیک خوندن از ابتدا( یعنی برای کارشناسی و بعد از ان مقاطع بالاتر) به یه مدرسه ی فیزیک یا دانشگاه معتبر بدون کنکور و یا با کنکور فیزیک و مشتقاتش رفت؟
در ضمن من توانایی مالی زیادی هم ندارم

siavash گفت...

سلام
راستی یادم رفت
منظورم MIT و مثل اون نبود چون برای ورود به اینا از صفر هم هزینه ی زیادی باید پرداخت کنیم هم فکر کنم اصلا از ایرن دانشجو نگیرن
اگه کمکم کنید از تباه شدن اینده ام جلو گیری کردین

منجوق گفت...

تا سطح ليسانس آموزش در دانشگاه معتبر داخلي چون صنعتي شريف و.. حتي بالاتر از استاندارد هاي بين الملليه. اينو بدون تعصب مي گم: درسي رو كه برخي استادان دانشگاه شريف مثل دكتر كريمپور يا سامان مقيمي مي دن حتي در استنفورد و پرينستون هم نظيرش را نخواهيد يافت. البته دانشجو خودش بايد همت كنه تا از اين كلاس ها استفاده ببره والا اگر دانشجو سر كلاس حاضر نشه و تمرين هاشو خودش حل نكنه استاد هر چي زحمت بكشه باز هم فايده اي نخواهد داشت.

اگر از دانشگاه شريف با معدل بالاي هيجده و نيم ليسانس بگيريد و استاد راهنماتون هم از شما راضي باشه و توصيه نامه خوبي براتون بنويسه در همه دانشگاه هاي مهم دنيا براي شما باز مي شه.
خوشبختانه دانشجويان ايراني كه از ايران رفته اند چنان شهرت خوبي كسب كرده اند كه در فضاهاي دانشگاهي آمريكا و كانادا ايراني بودن افتخار هم هست.

منجوق گفت...

بايد تاكيد كنم اسم صنعتي شريف و دو تن از استادان آنها را من باب مثال آوردم. دانشگاه هاي ايران در سطح ليسانس عموما قابل رقابت با دانشگاه هاي خارجي اند. در سايه تلاش هاي دكتر ابوالحسني دانشگاه آزاد دانش آموختگاني در سطح كارشناسي دارد كه سطح معلوماتشان به مراتب از سطح معلومات يك دانش آموخته متوسط ام-آي -تي بالاتر است. (اولي دانشجوي دكتري فعلي ام و دومي همكلاسي ام در استنفورد بود پس من مي توانم چنين مقايسه اي را انجام دهم!)

انتقادهايي كه من به سيستم آموزشي دانشگاه صنعتي شريف و ديگر دانشگاه هاي ايران دارم به آموزش آنها در سطح دكتري است. در سطح ليسانس اين دانشگاه به دانشجويش از نظر آموزش خوب مي رسد. بر دانشجوست كه با خوب درس خواندن دين خود را ادا كند. من خود وقتي دانشجوي ليسانس بودم چنين باوري داشتم و به اين باور عمل مي كردم! اما برخي از همكلاسي ها بودند كه به جاي درس خواندن هم وغم خود را صرف ايراد گرفتن از دانشگاه و استاد ها كردند. تاوان اين قدر ناشناسي را هم خودشان پس دادند. معدلشان پايين آمد و نه در ايران و در خارج به جايي نرسيدند

siavash گفت...

سلام
حق با شماست من قبلا هم در این مورد چیزهایی شنیده بودم ولی مساله اینه که من اصلا نمی تونم کنکوری بخونم(حتما با این تفکرات ایندمو خراب می کنم).
حالا اگه من برای مقطع لیسانس نتونم وارد یه دانشگاه مثل پیام نور بشم می تونم پیشرفت کنم و به حد ایده ال برسم یا حتما باید دانشگاه معتبر برم؟
یه سوال دیگه اقای ابوالحسنی در کدام دانشگاه ازاد هستند؟
ممنون

siavash گفت...

سلام
حتما به خاطر دارین چند وقت پیش که دانشگاههای جهان رو رتبه بندی کردن ایران 500 به بعد بود.به نظر شما عجیب نیست؟
جالتر از همه اینه که اقای رئیس جمهور در تلویزیون اعلام کردند که یک موسسه ی غیر معتبر این رتبه بندی رو انجام م ده و زنگ می زنه به دانشگاه ایران و می گه که فلان مبلغ رو باید به حساب ما بریزین وگرنه تو رتبه بندی ها به حساب نمی یاین!!!!!
ایا این حرف درسته ؟ مگر ISI رتبه بندی نکرده بود؟
ممنون

منجوق گفت...

در رتبه بندي معيارهاي مختلفي وجود داره (ازجمله زيربنا و زيبايي محوطه دانشگاه) كه من زياد وارد نيستم.

به عنوان كسي كه در دانشگاه شريف ليسانس گرفته و چند سال در بهترين دانشگاه هاي اروپا و آمريكا گشته به شما اطمينان مي دهم كسي كه در ايران با معدل خوب ليسانس مي گيره و حداكثر استفاده را از فضاي اموزشي اينجا مي بره در رقابت با فارغ التحصيلان درجه يك ام-آي-تي و غيره چيزي كم نمي آره.

siavash گفت...

سلام
حتی اگر همه رو خودش خونده باشه و لیسانسشو از دانشگاه پیام نور گرفته باشه هم می تونه به این درجه ای که گفتین برسه؟؟

منجوق گفت...

نمي گم نمي شه اما سخته! وقتي آدم در انزوا درس مي خونه ممكنه وسط كار انگيزه خودش را از دست بده يا متوجه نشه در چه قسمت هايي ضعيفه و بايد بيشتر كار كنه. اگر دانشجوي پيام نور هستيد توصيه مي كنم به صورت مستمع آزاد در كلاس هاي استاداني مثل آنهايي كه اسم بردم شركت كنيد. اگر هم هنوز دانش آموزيد بد نيست براي كنكور جدي تر بخوانيد. مطمئن باشيد علاوه بر فيزيك و رياضي درس هايي مثل زبان انگليسي يا ادبيات فارسي هم در زندگي كاري آينده تان به كار مي آيند. يكي از مشكلات ما اين است كه خيلي از همكاران قادر نيستند متن فارسي يا انگليسي بدون غلط املايي و انشايي بنويسند. اين ضعف براي جامعه فيزيك اغلب گران تمام مي شود.

بیرونی گفت...

با جمله‌ی آخر نوشته‌ات موافق نیستم. این ارزی که وارد ایران می‌شود گول زننده است. هزینه‌ای که صرف می‌شود تا دکترای خوبی را تربیت کرد در کشورهای پیش‌رفته حدود ۳۰۰ هزار دلار است. ارزش یک تولیدی خوب دوره‌ی دکتری در مقیاس بین‌المللی چیزی بین پانصد تا یک میلیون دلار است. این موسسه‌ای که نام بردید تلاش خواهد کرد که تولیدی‌های خوب دوره‌ی دکترا را استخدام کند. حتی اگر سود بین شش تا دوازده درصد را نظر بگیریم افراد خوبی که آن جا کار می‌کنند نخواهند توانست سود پانصد تا یک میلیون دلار را وارد خزانه‌ی ایران کنند. ایران در این بازی حتی از لحاظ اقتصادی بازننده است

منجوق گفت...

هزينه تربيت دانشجو در ايران بسيار كمتر از اين ميزان است. واقعيت اين است كه تمام فارغ التحصيلان دكتري در ايران نمي توانند كار پيدا كنند. از طرف ديگر با اين كه حقوق ماهيانه در جايي مثل پژوهشگاه ما يا دانشگاه صنعتي شريف كمتر از حقوق در اين دانشگاه پاكستان است اما كساني كه بتوانند در چنين موسساتي در داخل استخدام شوند معمولا ترجيح مي دهند به جايي مثل پاكستان نروند و در ايران و كنار خانواده بمانند.


به علاوه كسي كه براي كار به پاكستان مي رود به احتمال قوي چند سال بعد با دست پر بر مي گردد. همين شخص اگر در ايران بماند به احتمال زياد نمي تواند شغل دانشگاهي پيدا كند و كل كار دانشگاهي را (چه از نوع تدريس و چه از نوع تحقيق) رها مي كند درنتيجه تمام هزينه اي كه براي او شده است به هدر مي رود.

بیرونی گفت...
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
Qasem گفت...

سلام
ممنون. من هم به این شغلها علاقه‌مند می‌باشم.