يكي از اقدامات بسيار شايسته و موثر كه گروه هاي دانشجويي در ايران و خارج از ايران انجام مي دهند، تميز كردن دسته جمعي مكان هايي چون كوه ها، تپه ها يا درياچه ها از زباله هاست. چنين كاري بايد با هماهنگي با متخصصين حفظ محيط زيست باشد، تا از روي نا آگاهي آسيبي به محيط زيست زده نشود. مي دانيد كه اكو سيستم ها بسيار شكننده هستند. بايد با احتياط عمل كرد. برنامه ريزي چنين اقدامي مدت ها طول مي كشد وعده زيادي را در گير مي كند. به اين ترتيب، عملا عده كثيري در دانشگاه درگير برنامه مي شوند. حتي اگر خود مستقيماً كاري نكنند، پيام را دريافت مي كنند. حداقل تاثير گذاري بر آنان آن است كه از اين پس وقتي به همراه خانواده خود، به پيك نيك مي روند بر زمين زباله غير قابل تجزيه نمي ريزند. همين قدمي درخور توجه است.
اكنون جامعه دانشگاهي جمعيتي ميليوني دارد. بر عكس پنجاه - شصت سال پيش اين تنها فرزندان طبقه متوسط رو به بالا نيستند كه سر از دانشگاه در مي آوردند. نسبت به گذشته، فرزندان طيف بسيار وسيع تري امكان تحصيل در دانشگاه را پيدا مي كنند. اگر در هر دانشگاهي ساليانه اقدامي از اين دست صورت بگيرد، در ظرف سه چهار سال فرهنگ حفظ محيط زيست در جامعه جا مي افتد. جمعيت ميليوني جوان و پرانرژي دانشجويان اين توان را دارد كه بقيه جامعه را با خود بكشاند. به علاوه من ملاحظه كرده ام كه دانشجويان دانشگاه هاي مختلف ارتباط خوبي با هم دارند. ارتباطات بين دانشجوها خيلي بيشتر از زمان ما ست (از بركت "چَت-روم" ها). اگر دانشجويان يك دانشگاه در زمينه محيط زيست با جديت فعاليت كنند، كم كم دانشجويان ساير دانشگاه ها هم پيروي خواهند كرد.
در نوشته بعدي ام پيشنهادي خواهم داد كه عملي ساختن آن خيلي آسان تر از برنامه ريزي براي تميز كردن كوه ها و تالاب ها و ... است. اما اگر پيشنهاد من بين گروه هاي دانشجويي مرسوم شود در ظرف دو سه سال، تاثيري عميق در جامعه به جهت ترويج فرهنگ حفظ محيط زيست خواهد گذاشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر