زیبایی و اهمیت رنگ

رنگ ها مهمند! در جایی که تنوع رنگ نیست، زیبایی هم نیست! جایی هم که زیبایی نیست، زندگی زیبا نیست.

من یک باربیشتر قرار نیست در این سرای سپنج، زندگی کنم. پس دوست دارم این اقامت کوتاه، زیبا باشد.

مردم سرزمین بی رنگ و تار، مردمانی افسرده اند. توریست ها کمتر به این سرزمین سفر می کنند. در نتیجه مردم این سرزمین از برکت درآمد جذب توریست و اشتغال زایی آن بی بهره می مانند. اگر در سطح بین المللی بخواهد کنفرانسی، نمایشی و... برگزار شود، انتخاب طبیعی جایی است که رنگ ها در آن جلوه دارند. نه تنها سرزمین رنگین زیباست، بلکه زیبایی ها و سرمایه ها را هم جذب خود می کند. مردمان سرزمین سبز و رنگارنگ وقتی در راهبندان گیر می افتند، دور وبر خود را که سراسر رنگارنگ و زیباست می بینند و کمتر از راهبندان ناراحت می شوند. به این ترتیب کمتر اعصابشان ناراحت می شود. شب هنگام وقتی خسته از کار جلوی تلویزیون می نشینند با دیدن رنگ ها حظ بصری می برند و خستگی کار از تن آنها بیرون می رود.

دشت ها و شالیزار های سبز ایران زمین، زیبا هستند. گنبد های فیروزه ای سرزمین من زیبا هستند. گندمزار های زرد آن زیبایند. پتانسیل آن را دارند که- اگر کشورم تیره و تار جلوه داده نشود- در سال میلیون ها توریست جذب کنند. در برزیل حلبی آباد ها را رنگ می کنند و با آن توریست جذب می کنند! گنجشک رنگ می کنند و به جای قناری می فروشند! یکی دیگر قناری دارد اما آن را در چنان قفس تیره و تار و بدرنگی محبوس کرده که کسی خریدارش نیست.

آری! بعد از سیر شدن شکم و برطرف شدن نیازهای اولیه، نیازی که هست (خیلی خیلی قبل از نیاز به علم و یا بحث های روشنفکری) نیاز به رنگ و موسیقی است. به نظر من، وجود این نیازهای اولیه و ثانوی نیازی به اثبات ندارد. آفتاب آمد دلیل آفتاب! فلسفه ها و ایدئولوژی ها را باید چنان ساخت که این نیازها را در بر بگیرد.

من نمی دانم "تعریف روشنفکری" چیست و مشخصات آن چه هستند. اما اگر روشنفکری آن است که اهمیت رنگ را به سخره می گیرد، چیزی نیست که چنگی به دل منجوق بزند.