توريسم و نايلون (كيسه پلاستيكي)

اين نايلون هايي كه كنار جاده ها نزديك شهرها ي ايران پخش و پلا هستند بدجوري توي ذوق توريست مي زنند. آنان كه به شهر و ديار خود علاقه دارند و مي خواهند شهرشان توريست پذير شود و امكان و وقت آن را هم دارند اي كاش ترتيبي دهند تا مردم -به خصوص دانش اموزان و دانشجويان- براي جمع آوري اين زباله ها بسيج شوند. در فنلاند كه بوديم يك همچين فراخواني داده بودند. همكاران ما هم در دانشگاه هلسينكي رفتند براي كمك.
كاشت درخت در كنار جاده اگر با اصول درست وبا برنامه ريزي علمي باشد هم مفيد است. هم براي جلب توريست هم براي تلطيف هوا و هم از نظركم كردن خطرات جاده اي . البته اصول درست را متخصصين مي دانند. قبل از اقدام حتما بايد با متخصصان مربوطه ي مختلف مشورت كرد و نظر خواست.

توضيح در باره ي عنوان: چيزي را كه ما تبريزي ها در محاوره ي روزمره نايلون مي خوانيم تهراني ها كيسه پلاستيك يا پلاستيك مي خوانند. مثلا به بقالي مي گويند "آقا يه دونه ديگه پلاستيك بده". نسل قديم چه توي تهران و چه توي تبريز مي گويند "مشماع". من خودم اولين بار كه اصطلاح مشماع را شنيدم نفهميدم آقاهه چي مي گه. امريكايي ها مي گويند plastic bag. تركيه اي ها مي گويند چانتا. ايتاليايي ها مي گويند لا بُرسا. بيشتر از اين نمي دانم.
گفتم توضيح بدهم تا كاملا روشن باشد!
نكته ي مهم:
توضيح «بديهيات» از اين جنس براي توريست خيلي مهم است. آن چه كه شما در ذهن خود بديهي مي پنداريد شايد از نظر توريست كه غريب است و با اصطلاحات شما ناآشنا، بديهي نباشد. هرگز نبايد رفتاري نشان دهيد كه اين معنا را بدهد كه "اه! اين چه خنگه! اين بديهيات را هم نمي فهمه." چه بسا شما هم اگر در يك محيط ناآشنا قرار بگيريد چندان تيزهوش به نظر نرسيد! من شخصا در زمينه پيدا كردن جهت و آدرس يابي خيلي ادعاي تيزهوشي دارم. اما در ژاپن كه ماشين ها فرمان راست هستند حسابي خنگ شده بودم! توريست ها دوست ندارند به شهري روند كه مردمشان آنها را مسخره مي كنند. نيامدن توريست يعني از دست دادن درآمد! تيزهوش واقعي كسي است كه كاري مي كند كه توريست ها بيايند و پول خرج كنندو باعث رونق اقتصادي شوند!! ما هم كه دوست داريم فيزيكپيشه ي خارجي بيايد و برايمان سمينار دهد و ما را از انزواي علمي در آورد. بارها گفته ام اين آمدن و رفتن ها براي پيشرفت جامعه ي علمي لازم است.