با گوگل عبارت «مهاجرت به کانادا » را جست وجو کردم چهار میلیون و بیست هزار مورد آمد.
مواردی را که من به طور سرسری دیدم همگی راهکار های عملی پیشنهاد می کردند.
باردیگر «ماندن در ایران» را جست وجو کردم این بار کمتر از هشتصد هزار مورد آمد. مورد اول در باره ی 20 سال ماندن گوگوش در ایران بعد از انقلاب بود. چند موردهم سایت های افغانی بودند که دلایل و راه های ماندن در ایران را بررسی می کردند. سایتی ندیدم که به مسایل و چالش های «ماندن در ایران» بپردازد و راهکاری برای غلبه با مشکلات-ولو به صورت شعاری و تبلیغاتی- ارائه دهد. «بازگشت به ایران» را امتحان کردم. اغلب مطالب باز نامربوط بود جز این مورد که توسط یکی از دوستان قدیم فیزیکی (یاسر) در وبلاگ شخصی اش نوشته شده بود و آگهی سخنرانی همکارعزیز ریاضیپیشه ی ما در آی-پی-ام (ایمان) درباره ی بازگشت به ایران بود.
از من مخواهید که وقتی وارد مقوله ی برنامه ریزی درباره ی آینده می شوم درباره مهاجرت و پذیرش گرفتن و اپلای نمودن بنویسم. در این موارد به اندازه ی بیش از کافی سخن گفته شده. من در مورد ماندن در ایران یا بازگشت به ایران خواهم نوشت.
پی نوشت: در بخش نظرهای همان یادداشت یاسر شخصی به نام رضا سخنرانی دکتر ایمان افتخاری را با عنوان «بازگشت به ایران، فرصت ها تهدید ها» جمع بندی نموده است. بیشتر مواردی که در جمع بندی عنوان شده مورد تایید منجوق نیز هست.
۷ نظر:
بی صبرانه منتظر دیدن نوشته های شما در این باب هستم.
من همیشه بر این اعتقاد بوده و هستم که اگر کسی پس از تجربه کار و تحصیل در خارج از ایران ، تصمیم به بازگشت و ماندن در ایران را بگیرد، در شرایطی بسیار خوب چه برای خودش و چه برای کشورش می تواند زندگی و کار کند چون با تجربه شرایط مختلف ، بازگشت و ماندن راانتخاب کرده است این حس انتخاب احساس خوبی به آنها می دهد در مقایسه با کسانی که مجبور به زندگی در جایی هستند که به واسطه تولدشان به آنها تحمیل شده و حتی اگر فرد موفقی در کشور خود باشند با توجه به شرایط و قراین موجود به دنبال راهی جهت مهاجرت هستند و اگر هم موفق به رفتن نشوند همیشه این فکر "که متوانستند در جایی دیگر بهتر زندگی کنند" خوره وجودشان خواهد بود. یکی از این شواهد و قراین بسیار موثر در این طرز تفکر، خیل عظیمی از دانشجویان و افراد موفقی است که هرگز به کشور باز نمی گردند.لذاشنیدن دلایل و نوع نگرش کسانی که در هر دو اجتماع موفق هستند ولی با وجود بعضی از مشکلات باز هم زندگی در ایران را انتخاب میکنند خالی از لطف نیست.و ایمیلی که چند وقت پیش برایتان فرستادم دقیقا به همین علت بود.
in the last few months of year 2010 will there be any school or workshop in IPM about High Energy Physics? I checked the web site; it seems there is no scientific programme. I am asking because I am planning to visit my family in Iran and I prefer to participate in a school or a workshop that hold in Iran to get familiar with research groups. I hope you know about the informal plans of IPM in near future!Thanks in advance.
اطلاعات همایش های آی-پی-ام در وبسایت به طور سیستماتیک منتشر می شود.
اواسط شهریور سال آینده (2011) یک مدرسه خواهیم کرد. من برگزار کننده ی آن هستم. به محض این که برنامه قطعی شد اطلاعات آن منتشر می شود.
برنامه های آی-پی-ام به دو صورت است: برای برخی ازآنهااز ماه ها برنامه ریزی می کنیم و افراد را دعوت می کنیم. (مانند همان مدرسه که خدمتتان عرض کردم) دوم وقتی است که اتفاقی یکی اعلام می کند که قصد آمدن به ایران دارد اگر شخص فیزیکپیشه ی قابلی باشد یک برنامه کوچک حول و حوش آمدن شخص بر پا می کنیم که فرصت از دست ندهیم. مثلا غزال و نیایش چند هفته به ایران آمده اند. سیما فوری چند جلسه کلاس برای نیایش گذاشت و...
http://www.astro.ipm.ir/
در هر صورت در اولین فرصت اعلام عام می شود. پنهان کاری ای در میان نیست!
Thanks for your reply. I suppose that may be there will be a school like last year about Cosmology. Unfortunately the programs of IPM become public almost 2 months before the program that is not enough for travel planning.
اگر امکان فراهم شود برنامه ی کسهانشناسی در هفته ی اول اسفند خواهد بود اما احتمال آن ضعیف است. مشکل اصلی ویزاست. پارسال به عده ای از سخنرانان ویزا ندادند برای همین برگزارکنندگان مردد هستند.
ارسال یک نظر