بزرگ مرد فيزيك ايران

از وقتي وارد دانشگاه شدم و رشته ي فيزيك را بر گزيدم به ياد دارم كه نامي بر تارك جامعه ي فيزيك ايران مي درخشيد: دكتر يوسف ثبوتي. ابر مردي كه تقريبا يك تنه موسسه اي پژوهشي -كه بعد ها دانشگاه شد، تاسيس نمود. آن هم نه در پايتخت و يادر يكي از شهر هاي بزرگ بلكه در زادگاهش زنجان. همين يكي دو ساعت پيش در كامنت ها نوشتم كه «دكتر يوسف ثبوتي موسس و رئيس موسسه تحصيلات تكميلي زنجان به معناي واقعي كلمه فرهنگ جامعه اش و ساختارهايش را مي شناسه. از اين جهت مي تونه يك الگو براي ما جوان تر ها باشه.»
اين حرف را از ته دل گفتم. خوانندگان وبلاگم مرا به خوبي مي شناسند و مي دانند تعارفي با كسي ندارم و به صرف داشتن محاسن سپيد كسي را بزرگ و بزرگوار نمي دانم. او را بزرگ مي دانم به خاطر خدمت بزرگي كه با تاسيس دانشگاه تحصيلات تكميلي علوم پايه زنجان به شهر زنجان كرده است. او را بزرگ مي دانم به خاطر آن كه محيطي فراهم آورد كه عده اي از سخت كوش ترين جوانان اين مملكت بي آن كه دغدغه ي مسكن داشته باشند به كار علمي بپردازند. دستاورد هاي زندگي حرفه اي دكتر ثبوتي به اين دو سه مورد ختم نمي شود. اما همين دو سه مورد كافي است كه نام كسي بدرخشد و ماندگار شود.


وقتي آن نظر را دو سه ساعت پيش نوشتم بي خبر بودم ازاين خبر.
بزرگ مرد فيزيك ايران مي خواهد در دوره ي پس از رياست او نيز دانشگاهي كه با آن همه زحمت تاسيس كرده و در بالندگي اش كوشيده بيشتر راه بالندگي بپويد. دانشجويان اين دانشگاه و همه ي آنان كه به نوعي با اين دانشگاه در ارتباط هستند به پاس همه ي تلاش هاي بزرگ مرد فيزيك ايران بايد بكوشند تا اين خواسته اجابت شود. به هر قيمتي كه شده و هر چه قدر كه سخت باشد!