فيلم هندي (2)

آقا پليس كه از پسر بودن فرزندش غرق سرور است، دسته گل گنده اي براي همسرش مي برد. همسرش تشكر مي كند و مي گويد چرا زحمت كشيده و او جواب مي دهد:"تو يه پسر به من دادي پس من دنيا رو هم به تو بدهم باز هم كم است." بعد پسرك بزرگ مي شود و مي بينيم چه قدر اين آقا پليس پسرش را دوست دارد و چه پدر مهرباني است.

آقا پليس، خيلي زرنگ و قوي است . با دزد ها و آدم بدها مبارزه مي كند. آدم بدها پسر او را گرو گان مي گيرند و مي گويند اگر فلان باج را به او ندهد پسر او را مي كشند. چند ساعت بعد دوباره زنگ مي زنند و آقا پليس در برابر چشمان ناباور اما مطيع و مطلقا تسليم همسرش مي گويد كه حاضر نيست به آنها باج دهد. آنها مي روند تا پسرك را بكشند، اما پسرك زبل از دست آنها فرار مي كند. پسرك بزرگ مي شود اما از آن پس در لاك خودش فرو مي رود.

پسرك عاشق مي شود. اما بينندگان عزيز جزييات آشنايي او را با دختر خانم جوان نمي بينند. بينندگان طبق معمول در اين باره به تخيل خود متوسل مي شوند و لابد تخيل بينندگان عزيز در مورد اين فيلم هم از تخيل فيلمنامه نويس و كارگردان بسي فراتر رفته است!!

بينندگان عزيز فقط خبردار مي شوند كه مرد جوان با چند تا لات بي سر و پا، دست به يقه شده و پليس خدمتگزار و وظيفه شناس هندوستان، او را دستگير كرده. مادر دلواپس است اما پدر به او اطمينان مي دهد كه جاي نگراني نيست وهمكاران او فقط به وظيفه خود عمل كرده اند. بينندگان عزيز از علت دعوا خبر دار نمي شوند اما پس از آزادي ، پسر به آنها مي گويد:"قطار محل مناسبي براي سفر خانم هاي جوان نيست." البته نه آقا پليس وظيفه شناس ما و نه نهاد پليس، برقرار كردن امنيت براي سفر خانم هاي جوان را جزو وظايف خود نمي دانند. اصلا اين مسئله آن قدر پيش پا افتاده و بي اهميت است كه آقا پليس وظيفه شناس عزيز به آن فكر هم نمي كند. ( بنا به مشاهدات مكرر دوستان ، مسافت پويش آزاد ميانگين براي خانم ها در شهرهاي هند از محله بازار شهر هاي ما هم كمتر است.)

بقيه فيلم را در بزرگسالي حوصله نكردم ببينم ولي از كودكي بخش هايي از آن را به خاطر دارم. آقا پسر رفته رفته از پدر خود فاصله مي گيرد. در يكي از صحنه هاي آخر فيلم آقا پليس پسرش را روي باند فرودگاه تعقيب مي كند و داد مي زند اگر نايستي شليك مي كنم. پسر به حرف پدر توجهي نمي كند و به فرار خود ادامه مي دهد.

من در اين باره بي اطلاعم اما آيا شليك گلوله در باند فرودگاه خطر آتش سوزي ندارد؟ آيا يك پليس را مي گذارند كه وارد باند فرودگاه شود و اسلحه بكشد؟ آيا اين قانوني است؟ اگر اطلاعي در اين باره داريد به من هم بگوييد.در هر صورت، در فيلم هندي محبوب ما پدر با چشم هاي گريان درست به سمت قلب پسر نشانه مي رود و چون پليس بسيار زرنگي است، تير او به خطا نمي رود و در قلب پسر مي نشيند.آفرين به اين نشانه گيري! انگليسي ها دلشان پس از چند صد سال به رابين هودشان خوشه. بيايند يه كم فيلم هندي ببينند تا بفهمند تير اندازي يعني همان كه پليس هاي مستعمره سابقشان با چشم گريان و در حال دويدن مي كنند!

در همان عالم بچگي از خود سئوال مي كردم كه آيا اين آقا پليس وظيفه شناس حتما مجبور بود به قلب فرزند دلبندش شليك كند؟! نمي توانست به پاهاي او شليك كند تا بعد معالجه شود؟!بعدها فهميدم نيروهاي انتظامي كلي آموزش مي بينند تا در تعقيب مجرمين به قسمت هايي از بدن شليك كنند كه مرگ يا معلوليت به دنبال نداشته باشد. بعد هم وظيفه دارند سريعا آن ها را به در مانگاه برسانند تا بلافاصله مداوا شوند. فرض بر اين است كه پس از مداوا در يك دادگاه صالحه با حضور يك وكيل مدافع در مورد آنها قضاوت مي شود و سپس حكم عدالت اجرا مي شود.

پسر كشته مي شود و پدر رستم وار او را در آغوش مي گيرد و عربده مي كشد. پس از كشته شدن پسر، مادر دلسوز او كه زني وفادار و فداكارو نمونه(!!) است ، همسر خود را تنها نمي گذارد. چون و چرا كردن در كار او نيست.

از آن بانمك تر اين كه عروس او، يعني همان همسر مقتول كه دعواي قطار سر او اتفاق افتاده بود هم اعتراضي ندارد. عروس خانم بيوه شده، آقا پليس را چنان شيرين "پدر" خطاب مي كند كه بيا و ببين. از اين مسخره تر پسر مقتول كه در ابتداي فيلم او را ديديم در انتهاي فيلم، خطاب به پدربزرگ مي گويد كه به او افتخار مي كند و تصميم خود را گرفته تا پليس وظيفه شناسي چون او شود.

ومسخره تر از همه اين كه نام فيلم "قانون" بود!
ضرب المثل آذري: اسم كچل را مي ذارن "زلفعلي"!
نمونه تاثير گذاري اين گونه فيلم ها: اندکی پس از پخش فیلم کتاب آن هم روانه بازار شد و با تیراژ نسبتا بالا به فروش رفت. کسانی کتاب را می خریدند و می خواندند که معمولا با کتابخوانی میانه ای ندارند. پس از اين فيلم ، بر اساس داستان آن فيلمسازان ايراني نسخه ايراني شده آن را ساختند. تلويزيون آن را هم پخش كرد (احتمالا بيش از يك بار).