آزمايش ها ي مهم فيزيك ذرات و كيهانشناسي ، چه از نوع پرهزينه آن (با بودجه چند ميليارد دلاري) و چه از نوع كم هزينه آن (چند ميليون دلاري) زمان بر هستند. حتي اگر زير ساخت هاي لازم از قبل وجود داشته باشد، چيزي حدود 15 سال طراحي و ساخت يك شتابدهنده طول مي كشد. علاوه بر آن ، پس از آغاز راه اندازي، جمع آوري داده حدود ده سال طول مي كشد. آن گاه، تحليل و آناليز داده تا چند سال پس از بسته شدن آزمايش ادامه پيدا مي كند. آري! براي رسيدن به نتيجه بايد صبور بود. نبايد انتظار داشت كه در عر ض ده روز و دو هفته نتيجه چشمگيري به دست آيد.
شتابدهنده ها برق بالايي مصرف مي كنند. ( به طور مثال، توان مصرفي براي ال اچ سي دراروپا حدود 120 مگا وات و براي آزمايش نوترينو T2Kدر ژاپن حدود يك مگا وات است.) طبعا چنين مصرف بالايي، هزينه زيادي را تحميل مي كند. با توجه به اين كه آزمايش مدت زيادي قرار است در حا ل اجرا باشد، تمام تلاش د ر جهت بهينه كردن مصرف و پايين آوردن هزينه ها به كار گرفته مي شود.
شتابدهنده ها برق بالايي مصرف مي كنند. ( به طور مثال، توان مصرفي براي ال اچ سي دراروپا حدود 120 مگا وات و براي آزمايش نوترينو T2Kدر ژاپن حدود يك مگا وات است.) طبعا چنين مصرف بالايي، هزينه زيادي را تحميل مي كند. با توجه به اين كه آزمايش مدت زيادي قرار است در حا ل اجرا باشد، تمام تلاش د ر جهت بهينه كردن مصرف و پايين آوردن هزينه ها به كار گرفته مي شود.
۱ نظر:
And lots of papers and book chapters will be written about the experiment in future. It takes time to achieve promising results, but after the result, everyone will try to publish some contribution paper about that experiment and the result even who had rejected the total experiment before. That's the story of science and technology. But, there are always someones who try to help achieving outstanding results...
ارسال یک نظر