راپراتوار مادرانه

هوشنگ آن قدر مغرور بود که حاضر نبود حتی پیش سارا اعتراف کند که تنهایی او را از پا در آورده و می خواد حرفش رو پس بگیره. برای همین نمی دونه مسأله رفتن و زندگی کردن با سارا را چه طور مطرح کنه. اما سارا پسرشو خوب می شناسه. با یک نظر همه چیز را می فهمه.
شاید اگر زن دیگری جای سارا بود به دروغ می گفت: "من شب ها می ترسم. بیا پیشم تا تنها نباشم." اما سارا هر زنی نیست: اولاً دروغ نمی گه! ثانیاً دختر حاج کاظم هیچ وقت اظهار عجز نمی کنه و ثالثا اگر اینو بگه بعد از برگشتن مینا مسأله ساز می شه و این با آینده نگری سارا که از آموزه های موکد حاج کاظمه نمی خونه. سارا در راپراتوار(repertoire) غنی مادرانه اش وسیله های بسیار بهتر از دروغگویی یا اظهار عجز برای جذب پسرش داره!
سارا آغوش خود را برای هوشنگ باز می کنه و در حالی که موهای هوشنگ را نوازش می کنه می گه: یادته وقتی مریض می شدی هی منو مجبور می کردی برات قصه بگم. اون قدر قصه می گفتم که فکم درد می گرفت! عاشق قصه های "جتدان" بودی."

هوشنگ: جتدان چیه؟

سارا: "هر بچه ای باید خودش جتدان را با تخیلات خودش بسازه. قدیم مثل امروز نبود که کارتون ها و فیلم های سینمایی همه تخیل بچه ها رو قبضه کرده اند. تخیل بچه ها با قصه های مادرها و مادربزرگ هاشون رشد می کرد."

هوشنگ:"قصه جتدان یادم رفته! بازم بگین." صدای سارا همیشه آهنگینه اما دو سه نفری در زندگیش بوده که صداش براشون "آهنگ سفارشی" می شد. یکی از اون سه نفر- بی برو برگرد- هوشنگه! از زمان خردسالی هوشنگ، سارا دقت کرده و دیده عکس العمل هوشنگ روی هر آوا چیه. موقع قصه گفتن همه اون نکاتی را که به تجربه آموخته در نظر می گیره. سارا شروع می کنه به قصه گفتن:" جونلرین بیر جوننده. شاه عباسین دوربینین ده...." وقتی قصه تموم می شه هوشنگ به یک حالت خلصه رفته! سارا می گه:"هوشنگ! عصرها که می شه دلم می خواد با عشق یکی که از در می آد تو ،شام درست کنم." و پس از چند ثانیه تامل می گه:"می خوام او یه نفر پسرم باشه." این یکی دروغ نبود. حرف دل سارا بود. هوشنگ جواب می ده:"می آیم پیشتون زندگی کنم. مخلصتون هم خودم هستم!" سارا:"پیر شی پسرم!"
ادامه دارد...

براي دانلود مجموعه كامل داستان سارا اينجا را كليك كنيد.