پس از سيل سطح فاضلاب ها بالا مي رود. فاضلاب مي تواند با منابع آب تميز قاطي شود و آنان را آلوده سازد. بنابه اين مقاله نيچر-نيوز عده اي ازبرنامه ريزان شهري
پيشنهاد داده اند كه حوضچه هايي در كنار شهرها احداث شوند تا آب سيل به سوي آنها سرازير شود. اين طرح اشكالي دارد و آن اين است كه در آنها جلبك هايي (algae) رشد مي كنند كه چندان مورد پسند مردم نيستند. در نتيجه قيمت زمين ها ي اطراف پايين مي آيد و ضرر اقتصادي به مالكان وارد مي شود (تفسير اقتصادي از من بود نه از مقاله نيچر-نيوز!). پيشنهاد شده كه در اين حوضچه ها ماهي قرمز بياندازند. همان طوري كه مي دانيد ماهي قرمز جلبك ها را مي خورد و مانع از سبز رنگ شدن آب حوضچه ها مي شود. به علاوه منظره ماهي قرمز خوشتر از آب جلبك دار است. اين بود محتواي اين مقاله نيچر-نيوز! در ضمن مقاله يك مرجع دارد كه يكي ازنويسندگان آن يك ايراني است به نام كاظمي يزدي.
در برخي مناطق مالاريا خيز هم براي جلوگيري از ازدياد پشه ها ماهي قرمز در مرداب ها مي اندازند. با اين حال در مورد آزاد سازي ماهي ها درمحل هايي مانند مرداب ها و تالاب هاي طبيعي بايد تامل فراوان كرد. ماهي قرمز جلبك ها و ... را كه ماده غذايي لازم براي آبزيان بومي است از بين مي برد. همان طور كه در نوشته قبلي ام گفتم ماهيان قرمز به سرعت تكثير مي شوند و هوا و فضاي لازم براي ساير آبزيان را اشغال مي كنند. به علاوه مي توانند انگل هايي داشته باشند كه براي ساير آبزيان كشنده اند. در نتيجه در خيلي از كشور ها مانند ايتاليا يا آمريكا ماهيان قرمز، آفت (pest)در نظر گرفته مي شوند. در اين كشور ها به مردم آموزش داده مي شود كه ماهيان خود را در رودخانه ها و مرداب ها رها نكنند چرا كه اكوسيستم آبي را تخريب مي كندو باعث از بين رفتن ماهياني مي شود كه ارزش غذايي دارند و قوت مردم محلي را تشكيل مي دهند. وقتي اكوسيستم و آبزيان طبيعي يك تالاب از بين مي رود ديگر نمي توان از آن بهره برداري اقتصادي به عنوان مقصد اكوتوريسم كرد.
همان طور كه مي دانيد اكوتوريسم صنعتي پولساز در دنياي مدرن است. با بي مبالاتي به حفظ محيط زيست نمي توان اميدي به رشد اين بخش از صنعت توريسم كرد.
نكته اي كه مي خواستم بگويم اين است: حفاظت محيط زيست يك امر تخصصي است. تنها نيت خوب داشتن كافي نيست. قبل از هر اقدام بايد مطالعه كرد و از متخصصان امر نظر خواست. برخي از شهروندان بافرهنگ و (اتفاقاً) طرفدار حفظ محيط زيست براي اين كه به ماهي قرمز سفره هفت سين شان خوش بگذرد و آزاد باشد در روز سيزده به در دسته جمعي ماهيان سفره هفت سين شان را در تالاب ها رها مي كنند. اين براي محيط زيست خيلي خطرناك است! يادمان باشد:
ترحم بر ماهي قرمز بي دندان
ستمكاري بود بر ديگر آبزيان
۹ نظر:
I totally agree with the last paragraph. So, last Norooz I had 3 Gold fish and after a couple of weeks realized that I can not keep them longer in the little fish bowl. So, I went and let them go in the creek down town. When I told my dear American friends about the advanture, they totally freaked. The funny part is that I was accompanied with another savvy American friend when I supposedly changed the eccosystem!!
سلام و خسته نباشید
این همون اتفاقی است که برای زاینده رود اصفهان افتادو این ماهی قرمز کوچولو ها با خوردن غذای یک نوع خرچنگ سفید و زیبا که همه ماهیگیرهای زاینده رود می شناسنش آوردن که تقریبا منقرض شدند. البته الان دیگه زاینده رود خشکه و هر دوتا باهم منقرض شدند.
goodluck with the initiative mrs Farzan
(and I enjoy reading your blog)l
سلام
راستش ما سال ها در استخر ییلاقی که داشتیم ماهی قرمز را نگاه می داشتیم و هر سال هم تعدادشون زیاد می شد. اما چلبک خور نبودند و هر ساله به خاطر تمیز شدن استخر باید یک جا به جایی کوچولو می کردیم تا دیواره ها را تمیز کنیم. مطمئنی جلبک می خورند. مال ما که حسابی تنبل بودند :)
بنا به مقاله نيچرنيوز
algaeمي خورند. من فكر مي كردم algaeهمان جلبك خودمان است. اشتباه مي كنم؟
wow! I had no idea! I guess thats why you insist on studying the matter first and then getting to know the solution! thanx
"ترحم بر ماهي قرمز بي دندان ستمكاري بود بر ديگر آبزيان"
ماهي قرمز كوچولو هم آبزيه! كي گفته اون يكي آبزي بر اين يكي آبزي ارجحيت داره؟
آبزيه كه جا را بر آبزيان ديگه تنگ مي كنه و باعث از بين رفتن آبزيان ديگه مي شه. در يك بركه يا تالاب آبزيان بومي ارجحيت دارند.
اكوسيستم طبيعي مال اوناست.
به علاوه، مردم هور نشين جنوب را در نظر بگيريد كه نسل اندر نسل از زمان بابلي هاو عيلامي ها و غيره از ماهيان بومي خور تغذيه مي كردند. حال يك شهري خوش قلب مي آد و ماهي قرمز خود را در اين هور رها مي كنه. ماهي تكثير مي شه و باعث مي شه كه ماهي هايي كه اين مردم نسل اندر نسل از آنها تغذيه كرده اند از بين بروند.
اين مردم آواره مي شن. مجبور مي شن كه كوچ كنن به حاشيه شهرها و هزار گرفتاري به وجود مي آد.
مردم هورنشين را به طور مثال آوردم.
در گوشه و كنار ايران مي توان مردم بومي ديگري يافت كه زندگي انان بر اساس استفاده از منابع محلي طبيعي استوار ند. از بين بردن اكوسيستم زندگي انها باعث آوارگي آنها در حاشيه شهرها مي شه.
اين وبسايت ها را براي آشنايي بيشتر با مردم هور نشين مطالعه كنيد:
http://www.arabirani.blogfa.com/post-40.aspx
http://www.dibache.com/text.asp?id=2355&cat=53
ارسال یک نظر